Frank wilde louter goed doen en wordt nu verdacht van smokkel van Venezolaanse prostituees

Een Nederlandse twintiger werd verliefd op een elf jaar oudere Latina. Ze runde een illegaal escortbureau. Het was duidelijk háár business, maar hij ging klusjes voor haar doen. En werd gearresteerd.

Beeld ter illustratie Beeld: Adobe Stock

Frank zag haar voor het eerst bij een tankstation. Hij was een jongen van midden twintig, net klaar met zijn hbo-studie. Zij was een elf jaar oudere Latina. Hij sprak geen Spaans, zij geen Nederlands, en haar Engels was ook niet grandioos. Niettemin raakten ze in gesprek en werd hij verliefd.

Stapel was hij op Elena uit Venezuela. Hij opende een nieuwe bankrekening, op zijn naam, maar Elena kon daarmee haar financiën regelen. Wat ze hier deed was voor hem onduidelijk. Ze vertelde er ook niets over. Maar dat maakte niet uit: hij was smoorverliefd. En ze kenden elkaar amper of zij was in verwachting.

Frank heeft een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Hij wil het anders doen dan in zijn eigen jeugd, toen zijn ouders scheidden en zijn vader buiten beeld raakte. Frank wilde hoe dan ook dat het prille gezin bij elkaar zou blijven.

Al was dat niet makkelijk. Elena was redelijk jaloers. Sprak Frank eens met een meisje, dan kreeg hij daarvoor op zijn falie. Maar vooral de administratie was ronduit problematisch. Elena had een Venezolaans paspoort met een verblijfsvergunning voor Spanje. Dat paspoort was ze kwijtgeraakt. Nu had ze dus, voor Nederland, nul papieren. Frank ging bellen. Naar de gemeente, naar de IND, naar advocaten, maar liep overal tegen muren op.

Ondertussen kwamen er wel dames langs. Want hij wist onderhand wel wat Elena deed, althans tot het moment dat ze hem had leren kennen. Ze was een escort geweest. Eerst in Spanje, daarna in Nederland.

Escortnetwerk in de Bijlmer

Weliswaar was Elena geen escort meer, maar ze bestierde wel een netwerk van andere escortdames, hoofdzakelijk uit Venezuela. Vaak waren het dames die Elena nog kende en die haar belden met de vraag: ‘Heb jij nog werk voor me?’ Elena huisvestte hen in een gehuurd flatje in de Bijlmer. Ze zette advertenties op Kinky.nl en rekende de dames een courtage: 50% van de verdiensten uit een ‘klus’ van een uur, duurde het langer, dan werd haar honorarium 40%.

‘Heb jij nog werk voor me?’
Venezolaanse prostituees belden Elena met deze vraag

Het was duidelijk háár business, maar geleidelijk werd Frank een soort ‘hulpje’. Hij plaatste weleens een advertentie op een sekssite, bracht incidenteel een dame weg naar een afspraak en wachtte dan in de auto, en haalde het contante geld op, in de Bijlmer. Hij had daar bedenkingen bij. Maar ja, ‘choose your battles’.

Als hij niet deed wat zij vroeg, ontstond er ruzie. En er was al enorme stress over haar verblijfsvergunning. Frank had niet het gezag over zijn zoontje – ze waren ongetrouwd en hadden ook geen geregistreerd partnerschap, waardoor gezag alleen naar de moeder gaat – en in zijn achterhoofd sluimerde altijd de gedachte: ‘Straks moet ze weg en neemt ze ook de baby mee.’

Ondertussen had hij ook nog een fulltimebaan bij de gemeente. Dus soms, wanneer hij een van de dames wegbracht naar een afspraak en even het huis uit was, voelde het bijna als een moment van rust, alleen in de auto, in een leven dat als een paard op hol was geslagen en amper tot bedaren was te brengen.

Dat gebeurde pas toen hij en Elena werden gearresteerd. Een van de dames die werkte voor Elena werd in Schiphol uit de rij geplukt. Haar visum klopte niet. Zo kwam de zaak aan het rollen en werden ook Frank en Elena ingerekend.

Minstens elf vrouwen

Frank zat drie maanden vast, Elena een half jaar. De verdenking was mensenhandel, maar dat werd afgezwakt tot mensensmokkel, want er was niemand uitgebuit. Wel had Elena meerdere dames naar Nederland gehaald. Elena wordt ten laste gelegd dat ze bemiddelde bij minstens elf vrouwen die hier illegaal in de prostitutie werkten. Die dames zouden een paar ton hebben verdiend. In anderhalf jaar heeft Elena zelf bijna €90.000 overgemaakt naar een bankrekening in Spanje.

Na een zitting die een dag duurt, eist de officier van justitie 30 maanden cel voor Elena. Met aftrek van voorarrest, is dat een celstraf van twee jaar. Elena, die spreekt via een tolk, is ontroostbaar. ‘Ik wist niet dat het strafbaar is wat ik deed. Prostitutie is hier legaal. Ik heb nooit de wet willen breken.’ En: ‘Ik wil niet nog een keer gescheiden worden van mijn kinderen.’

Elena en Frank zijn nog bij elkaar. Een jaar geleden kreeg Elena een tweeling. Ze werkt bij een hotel en heeft sinds een paar maanden een verblijfsvergunning. Ze zegt: ‘Het gaat beter dan ooit.’

De rol van Frank was een stuk kleiner. De officier eist voor hem een voorwaardelijke straf en een maximale taakstraf. En daarmee toont hij zich coulant, benadrukt de officier. Frank: ‘Onze voorlopige hechtenis heeft een diep litteken achtergelaten. Als mijn zoontje een fotoboek ziet uit die periode en vraagt: ‘Waar was jij?’, dan weet ik eigenlijk niet wat ik moet zeggen. Ik zie niet hoe een celstraf recht doet aan onze situatie, of wat de meerwaarde is.’

De uitspraak is een maand na de zitting. Frank en Elena krijgen allebei een celstraf die gelijkstaat aan hun voorarrest, plus ieder een taakstraf. De jonge ouders hoeven niet terug naar de gevangenis.

Gepubliceerd op fd.nl - 5 januari 2024